راخمانینف

مشوشم.

راخمانینف همیشه منو مشوش می کنه . با این حال دو شبه یکبند راخمانینف گوش می دم . حتی وقتی کامپیوتر روشن نیست تو ذهنم پیانو کنسرتوی شماره سومش مرور می کنم .

سرشارم می کنه . راخمانینف پر رنگه . ذهنم درگیر می کنه . نمیزاره بزارمش تو پس زمینه و به زندگیم برسم . نه . خیلی جدی می کشونتم دنبال خودش . نت به نت باید جلو برم شش دنگ حواسم جمع .

من با شوپن حالم خوبه ، سرحالم . با نوکتورناش سرخوشم رسما . درس می خونم ، کار می کنم ، دور می چرخم برا خودم . با راخمانینف دائم تو شش و بشم که حالا یعنی چی میشه؟ و معمولا نوایی می شنوم که انتظارش نداشتم .

وسط قطعه یوهو برت می داره می برتت بالا چند میزان بالایی بعد ولت می کنه با فک بیای پایین . هنوز نخوردی  زمین که کلا فضا عوض میشه. همش تو هول و ولام.

امان از راخمانینف. امان.